ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری
منبع:راسخون



 
پژوهشی که نتیجه‌اش چند سال پیش منتشر شد نشان می‌دهد کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند ممکن است باهوش‌تر از کودکانی باشند که با شیر خشک تغذیه می‌شوند.
در هشت سالگی، در آزمون ضریب هوش، گروه اول بیشتر از هشت امتیاز بیشتر از هم‌سن‌هایشان در گروه دوم داشتند.
این یافته حاصل پژوهشی است که در مرکز تغذیه کیمبریج (انگلیس) صورت گرفته و درباره 900 نوزاد پیشرس بوده است که با روشهای مختلف تغذیه شده بودند.
پزشکان دست‌اندر کار که اثر عاملهایی مانند الگوی تغذیه و زمینه‌ی آموزشی و اجتماعی مادران را رسیدگی کرده‌اند می‌گویند به نظر می‌رسد چیزی مربوط به خود شیر مادر در تفاوت ضریب هوش دست دارد تا گوناگونی ورزیدگی مادران.
پس از آزمون ضریب هوش 300 کودکی که به 5ر7 و 8 سالگی رسیدند، پژوهشگران در لنست (مجله‌ی معتبر پزشکی انگلیس) گزارش دادند: «برتری مسلم بالایی در بچه‌های گروه شیر مادر در زمینه مهارت در گفتار و میزان کارایی و ضریب کلی هوش در کاربرد با 3ر8 امتیاز کلی در ضریب هوش وجود دارد.»
آنان همچنین عاملهای دیگری را که ممکن است در اختلاف دست داشته باشند، از جمله: احتمال انگیزه بیشتر و شایستگی مادری را در آنان که مایل‌اند شیر خود را بدهند در نظر داشتند ولی دریافتند ضریب هوش فرزندان مادرانی که می‌خواسته‌اند شیر خود را بدهند ولی نمی‌توانستند و بنابراین بایست انگیزه‌دار، رده‌بندی شوند همانند ضریب هوشی گروهی است که به‌وسیله شیشه تغذیه می‌شوند.
همچنین پزشکان در پی این بودند که شاید خود مکیدن پستان مهم باشد ولی پی بردند ضریب هوش کودکانی که شیر مادر را از لوله خوردند درست مانند شیرخواران مستقیم بود.
آنان می‌گویند: «هنوز نمی توانیم احتمال این را که یافته‌های ما مربوط به اختلاف در رفتار یا عاملهای ژنتیک باشد رد کنیم. با وجود این اطلاعات ما با فرضیه‌ی امکانِ اثر مفید شیر مادر در رشد عصبی نیز توافق دارد. هنوز باید کار دنبال شود تا رسیدگی بیشتری درباره اینکه برتری هوشی که با شیر آدمی دیده می‌شود بسته به رفتار مادری یا عاملهای ژنتیک است یا اینکه بسته به عاملهایی در خود شیر، به عمل آید.»